H Silicon Valley γαμιέται

Σήμερα χάλασε το ανεμιστήρι της κάρτας γραφικών. Το κατάλαβα γιατί έκανε θόρυβο. Άνοιξα το κουτί κι έστησα αυτί να δω ποιο είναι αυτό που τα κακάρωσε. ΟΚ λέω μικρό το κακό. Θα πάω να αγοράσω ένα καινούργιο πέντε ευρώ δουλειά θα είναι. Πριτς. Που να φανταστώ ο άμοιρος πως κάθε κάρτα γραφικών έχει το δικό της ανεμιστηράκι. Τελικά αφού πέρασα από είκοσι διαφορετικά μαγαζιά κατέληξα να αγοράσω μια κουμούτσα που είχε πάνω ανεμιστήρι, διαόλους και τριβόλους μιας και ελάχιστοι πουλούσαν σκέτα ανεμιστηράκια κι επιπλέον ήθελαν και τις διαστάσεις. Σιγά μη βγάλω μεζούρα να μετράω το ανεμιστήρι. Δεν μετράω το πουλί μου καλύτερα.

Το συμπέρασμα είναι πως η βιομηχανία των υπολογιστών κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να μας τα παίρνει κανονικά. Λες και είναι τόσο δύσκολο να βγάλουν ένα πρότυπο σε διαστάσεις κι από εκεί και πέρα ο καθένας ας κατασκευάζει ότι θέλει. Για μια δουλειά που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα πλήρωνα τρία ευρώ τελικά πλήρωσα δεκαπέντε.