Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες

Παρασκευή βραδάκι έχω βγει για καφέ με έναν φίλο. Πήγαμε Μπουρνάζι το οποίο έχει από τις πιο προσεγμένες και χλιδάτες καφετέριες στην Αθήνα και συνάμα τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να δεις έξω. Αυτή η δυσαναλογία βγάζει μάτι και δεν έχω καταλάβει αν προσπάθησαν για να την πετύχουν. Ένιγουεις, άμα έχεις ωραία παρέα το περιβάλλον σου είναι αδιάφορο, τουλάχιστον εμένα μου είναι.

Αφού την αράξαμε σε κάτι υπέροχους καναπέδες και αρχίσαμε να τα λέμε ο δικός μου ήταν με το ένα αυτί σε εμένα και το ένα μάτι στο κινητό στο οποίο πληκτρολογούσε με αστρονομική για τα δικά μου δεδομένα ταχύτητα μηνύματα και λάμβανε απάντηση εξίσου γρήγορα. Προσωπικά για να γράψω μήνυμα στο κινητό θέλω περί το ένα πεντάλεπτο.

Μέσα στο πρώτο μισάωρο είναι συνεχώς πάνω από το κινητό και υπολογίζω πως πρέπει να’ χει στείλε καμιά ντουζίνα μηνύματα οπότε κρανιόνομαι ελαφρώς. Ρε μαλάκα του λέω, θα παίζεις για πολύ ακόμα με τον δονητή; Τι στο πέος γράφεις τόση ώρα; Μαλακίες μου λέει. Και σε ποιον γράφεις μαλακίες; Σε μια πιτσιρίκα. Και γιατί δεν την παίρνεις τηλέφωνο να της τα πεις να ξεμπερδεύεις; Γυρνά και με κοιτά με ένα απορημένο ύφος.

Πότε μου λέει ήταν η τελευταία φορά που έκανες ερωτική σχέση με πιτσιρίκα; Ξέρω κι εγώ, τι δεκαετία έχουμε; ΟΚ δικαιολογείσαι μου λέει. Κι εκεί μου εξήγησε τα επεισόδια που έχω χάσει. Με τις πιτσιρίκες λέει το στόρι εξελίσσεται κυρίως μέσω κινητών όπου πρέπει σε ημερήσια διάταξη να στείλεις δύο ντουζίνες μηνύματα. Κι εγώ σα μαλάκας εξακολουθώ να ρωτάω γιατί δεν την παίρνεις τηλέφωνο να μιλήσετε. Γιατί μου εξηγεί όλο το θέμα είναι ένα παιχνίδι. Παιχνίδι εντυπωσιασμού.

Για κάτσε ρε αδερφέ του λέω γιατί νοιώθω και λίγο ηλίθιος. Είσαι τριανταπέντε και είναι πόσο, δεκαοχτώ; Τι παιχνίδι εντυπώσεων και πίπες μου λες; Είναι δεδομένο πως θα την εντυπωσιάσεις. Ναι μου λέει, αλλά το θέμα είναι αν θα καταφέρει να με εντυπωσιάσει αυτή. Α, κι εγώ νόμιζα πως σε ενδιαφέρει επειδή έχει ωραίο κώλο. Δεν είναι για μένα ρε κόπανε αυτό το θέμα μου λέει, γι αυτή είναι. Κι εσύ που είσαι έμπειρος άντρας γιατί δεν της λες πως αυτά είναι μαλακίες και η ουσία είναι αλλού; Γιατί δεν την ενδιαφέρει. Και γιατί δεν την ενδιαφέρει; Γιατί έτσι έχει μάθει ρε συ μου λέει. Έχει γαλουχηθεί στη νοοτροπία πως η γυναίκα πρέπει να έχει το πάνω χέρι και να είναι ανταγωνιστική. Εξ’ ου και όλο το θέμα είναι αν θα καταφέρει να με εντυπωσιάσει.

Εγώ πάντως αλλιώς τις θυμάμαι τις πιτσιρίκες πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια. Γιατί όλο αυτό που μου περιέγραφε ο φίλος μου, μού φαίνεται εξόχως προβληματικό. Για να το πω με άλλα λόγια αναρωτιέμαι που στο κέρατο πήγε η θηλυκότητα. Στο cosmopolitan σελίδα 36 μάλλον.

By the way, τώρα που είπα θηλυκότητα προσπαθώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που είδα πιτσιρίκα να φοράει φόρεμα. Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ που λένε και στις δημοσκοπήσεις. Αχ και βαχ.