Όχι άλλο κάρβουνο

Χτες ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών κι όπως είναι φυσιολογικό το θέμα έπαιξε πολύ στα media. Από τα πολλά που άκουσα είναι και το θέμα της νομιμοποίησης των ναρκωτικών με τις παρελκόμενες παπαρολογίες. Να ξεκαθαρίσουμε κάτι για να μπορέσουμε κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα να κάνουμε μια συζήτηση με κοινή αφετηρία.

Τα ναρκωτικά έχουν πολλά πρόσωπα αλλά ο μεγαλύτερος κίνδυνος ονομάζεται ηρωίνη. Σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία στην Ελλάδα εκατό χιλιάδες άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από την ηρωίνη. Επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν κι αυτό είναι από μόνο του ένα πρόβλημα. Ένα το κρατούμενο. Παμ’ παρακάτω.

Το πρόβλημα για τον χρήστη ηρωίνης είναι πως αργά ή γρήγορα θα κυκλοφορήσει στην πιάτσα ηρωίνη με πολύ μεγάλη καθαρότητα. Την οποία έτσι και την καταναλώσεις θα καταλήξεις να βλέπεις τα ραδίκια ανάποδα. Έτσι έχουμε τους θανάτους από υπερβολική δόση. Με άλλα λόγια η ηρωίνη που κυκλοφορεί προς κατανάλωση δεν είναι 100% ηρωίνη. Είναι «σπασμένη», με τι ακριβώς μου διαφεύγει. Άλλο ένα το κρατούμενο.

Η νομιμοποίηση των ναρκωτικών στοχεύει πρωτίστως στην αποτροπή των θανάτων. Οι θάνατοι από «υπερβολική δόση» είναι πολύ περισσότεροι από όσους ανακοινώνονται για ευνόητους λόγους. Το 90% των ανθρώπων που πεθαίνουν από ηρωίνη καταγράφονται ως καρδιακά νοσήματα στις ιατρικές γνωματεύσεις. Αν η πρέζα παρέχεται υπό ελεγχόμενες συνθήκες δεν υπάρχει περίπτωση να μεταβάλλεται η καθαρότητα της επομένως ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι για τους εξαρτημένους.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν αρκετοί άλλοι λόγοι που συνηγορούν υπέρ ή κατά της νομιμοποίησης. Σημειώστε όμως και κάτι άλλο. Ο ετήσιος τζίρος της ηρωίνης στην Ελλάδα είναι δύο δις ευρώ. Η νομιμοποίηση των ναρκωτικών θα μπορούσε να μειώσει το κόστος της δόσης έως και 90%. Κι αυτό έχει τη σημασία του γιατί οι περισσότεροι εξαρτημένοι έχουν καταστραφεί οικονομικά για να συντηρήσουν την εξάρτηση τους.

Δεν προσπαθώ να ανοίξω συζήτηση για την νομιμοποίηση γιατί είναι ένα τεράστιο θέμα. Προσπαθώ όμως να καταγράψω ορισμένα δεδομένα που τυγχάνει να γνωρίζω επειδή διαπιστώνω πως υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα γύρω από τα κίνητρα πίσω από την νομιμοποίηση.

Μια προσευχή για τη Λυδία

Η μικρή Λυδία πάσχει από καρκίνο κι ο μπαμπάς της έφτιαξε ένα blog γι αυτή. Εύχομαι όλα να πάνε καλά.

Μικροπρέπειες

Σε μερικές συνεντεύξεις που έχω διαβάσει ο Πιτσιρίκος αναφέρει πως έφτιαξε το blog με αφορμή και στη μνήμη του πατέρα του ο οποίος πέθανε από καρκίνο. Ευγενής σκοπός. Όταν έρχεσαι λοιπόν τώρα Πιτσιρίκε και ειρωνεύεσαι στον αρχιεπίσκοπο που πάσχει ακριβώς από την ίδια αρρώστια δεν γίνεσαι μαλάκας; Προφανώς και γίνεσαι. Απλά την έχεις ψωνίσει πως κάνεις καταπληκτική σάτιρα τόσο που έχεις χάσει το μέτρο. Κρίμα.

Ψιτ κοπελιά

Προς την κοπέλα που είπε στον καλό της να με διαβάσει να την ενημερώσω πως ο δικός της δεν αισθάνεται και πολύ σίγουρος γι αυτή.

Γιατί γουστάρω να βλέπω Moto-GP

…εν αντιθέσει με τους αγώνες Formula 1

Γιατί σπάνια διακόπτεται ο αγώνας
Γιατί χορταίνω να βλέπω προσπεράσματα το 90% των οποίων είναι σε στροφές
Γιατί μου φαίνεται γελοία η δυνατότητα να προσπεράσεις κάποιον αντί για την πίστα στον ανεφοδιασμό
Γιατί έχει απίθανα babes να κρατάνε τις ομπρέλες πριν την έναρξη
Γιατί αυτοί που αναμεταδίδουν τον αγώνα είναι και οι ίδιοι οδηγοί αγώνων, όχι βέβαια τέτοιου επιπέδου
Γιατί δεν χρειάζεται να ξέρω σε τι θερμοκρασία φτάνει η δισκόπλακα του φρένου για να απολαύσω τον αγώνα
Γιατί ξέρω πως η τεχνολογία των αγώνων το πολύ σε πέντε χρόνια θα είναι διαθέσιμη στο εμπόριο
Γιατί δεν υπάρχει ένας κυκεώνας από κανονισμούς και ποινές να χαλάνε την εξέλιξη του αγώνα
Γιατί δεν υπάρχει διάκριση και διαφορετικές στρατηγικές μεταξύ οδηγών ίδιας ομάδας
Γιατί δεν χρειάζεται οι διοργανωτές να μαγειρέψουν τους κανονισμούς ώστε να γίνει ελκυστικό το άθλημα

Όποιος είχε την τύχη να παρακολουθήσει τον τελευταίο αγώνα στην Ισπανία και την ατυχία να δει αυτόν του Καναδά κατάλαβε πως το ένα είναι αγώνας και το άλλο κάτι που δεν έχει καμία σχέση με αγώνες.